Cesaretimiz var mı her şeyi bir anda öylece bırakıp gitmeye? İnsan her nereye giderse gitsin kendini de beraberinde götürmez mi? Varlığından güç aldığımız arkadaşlar ne zaman yük haline geldi? Hepimiz başarılı olmak zorunda mıyız bu hayatta? Her seferinde duvara tosladığımız halde hâlâ yeni ilişkiler kurmaya, var olanı kurtarmaya çalışmak hayal kırıklıklarına bağımlı hale gelmemizle açıklanabilir mi? Melisa Kesmez, heyecanlı ve mütevazı sesinin her satırda hissedildiği kısa öykülerinde soruları müzikle, dramla, şiirle yoğuruyor, cevapları ise nüktedanlığı da elden bırakmayarak veriyor.
“Aklımızın devre dışı, sadece kalbimizin olduğu” yeniyetmelikten zaman mefhumunun olmadığı balık krakerli ve kaygısız çocukluk yıllarına, yüzyıllık dostla oturulan öğle rakısından patrona son çare olarak yazılan istifa maillerine, sevdiğimiz “o” olmayı çoktan bırakmış uzatmalı evliliklerden gel demese de gittiğimiz, gitmek istediğimiz sevgililere, eski sevgililere, aileye, aldatmalara, aldatılmalara; üzerimize haddinden fazla gelen ancak bir türlü vazgeçemediğimiz “modern dünyamızın” tüm inceliklerine dokunuyor, yalın ama coşkulu, naif ama kararlı, fısıldıyor kulaklara: Atları Bağlayın, Geceyi Burada Geçireceğiz.
Yazar: Melisa Kesmez
Seri: -
Yayın Evi: Sel Yayıncılık
Sayfa Sayısı: 144
Goodreads Puanı: 3.84/5
Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz birbirinden naif, birbirinden samimi yirmi beş öyküden oluşuyor. Hepsi hayatın içinden ve o kadar gerçek ki bir hikayede, bir sayfada, bir satırda çevrendeki insanlar bir yana kendinle bile karşılaşabiliyorsunuz. Sadece bir cümle bile sizi sarsabiliyor.
Öykü okumayı seven biriyim. Öyküler bana kalırsa mucizevi şeyler. Basit bir olayı sadece birkaç sayfa anlatarak onu unutulmaz ve önemli kılma olayı olarak görüyorum ben öyküyü. Ve Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz tam olarak bunu yapıyordu, herkesin yaşadığı küçük bir anı yakalıyor, o anın önemini artırıyordu. Bazen bir Ahmet Kaya şarkısından bazen kolilerin üstünde oyunlar oynayan kedilerden, babaların süper kahraman olmayı bıraktığı o anlardan, bir konser çıkışı gerçekleşen karşılaşmadan başlayıp özleme, biten sevgilere, aldatmalara, intihara değiniyor.
Okurken her öyküden sonra onu sindirmek için kendime biraz zaman verdim. Üstlerine düşündüm biraz, bazen karakterler için bazen de o karakterlerin etrafımdaki yansımaları için üzüldüm. Kimi yerde onlarla sevindim. Her bir hikaye yaşıyordu aslında, sadece kitapla sınırlı değildiler. İçindeki her bir hikayeyi ayrı ayrı çok sevdim, hepsini bir başka sahiplendim, hepsinin her bir harfini benimsedim. O kadar gerçek hikayelerdi ki zaten sevmezsem olmazdı.
Bana kalırsa Melisa Kesmez'in yaptığı sizi ve çevrenizi, size kendi kelimeleri ve kendi üslubuyla kendi penceresinden anlatmak. Bu da gerçekten hayranlık verici.
2017
